Kerkhof "Vreedenhof" en
begrafenisvereniging St. Barbara

“…De geschiedenis van dezen kerkhof- aanleg wordt ons door den pastoor zelf medegedeeld. » Dikwerf hoorde ik spreken over den aanleg van een kerkhof voor onze gemeente. Maar om de veelvuldige noodige verbeteringen in de kerk van het orgel, het herstellen der ornamenten, het repareeren van het stucadoorwerk, het schilderen der kerk, gedroeg ik mij, als hoorde ik die gesprekken over het kerkhof niet. Dan, daar mijne geliefde en alleszins godsdienstige zuster Anna Maria Greve, die den 4 Juli 1819 overleed, en als eerste lijk op het R. C. kerkhof aan de Kwakel begraven werd, werd ik, door die plechtige begrafenis getroffen, door mijne gemeente meer en meer aangespoord tot het aanleggen van een kerkhof alhier en wel zoodanig, dat ik, hoezeer tegen vele zwarigheden opziende, eindelijk mijn woord gaf, daarvan werk te zullen maken. Ik ben dan begonnen: lO. met het gevoelen te vernemen der gemeente omtrent de plaats waar het zou worden aangelegd. Op den 2e Augustus 1819 gaf ik den Heer Schout van ons voornemen kennis, presenteerde vervolgens een request aan de Staten van Noord-Holland en kreeg eindelijk, na veel over en weer schrijven, den 19en December 1819 verlof. Den Zondag daarop gaf ik van deze beslissing aan de gemeente kennis, feliciteerde haar daarmede, waarna weldra met allen ijver aan den aanleg begonnen werd. Sommigen gaven vecnaarde, anderen arbeidden, weer anderen brachten het werkloon bijeen, en wat nog van de onkosten overbleef, werd door de kerk betaald. Het geheele kerkhof werd aangelegd onder directie van den kerkmeester Willem Schreurs. De kerkmeester Willem Griffioen, die zijne boare-plaats met annexe landerijen als legaat aan de kerk geschonken had, stierf, voordat het kerkhof geheel voltooid was, maar werd toch volgens zijne begeerte daarop begraven. Op den 11 September 1820 werd het kerkhof door den landdeken van Amstelland, pastoor J. E. Koch, onder toeloop van eene verbazende menigte menschen ingewijd…”

Ons kerkhof, genaamd ‘Vreedenhof’, is gesticht door pastoor Augustinus Greve, zoals beschreven in eigen, bovenstaande aantekeningen. Zelf overleed hij in oktober 1828 en werd teraarde besteld op het priestergraf van het kerkhof. Een plattegrond van hoe de begraafplaats er toen uitzag kunt u terugvinden achter in de kerk.
Het kerkhof is van een bescheiden afmeting. Om in aanmerking te komen op ‘Vreedenhof’ begraven te worden moet men voldoen aan een aantal voorwaarden. Deze, en andere bepalingen, kunt u teruglezen in het reglement welke u kunt vinden in het menu: Parochie-Organisatie-Ons kerkhof-Begrafenisreglement.

Op 18 april 1958 is, met bisschoppelijke goedkeuring, de begrafenisvereniging St. Barbara opgericht. Haar werkzaamheden bestaat, naast het dagelijks beheer en onderhoud van het kerkhof, uit het begeleiden van de overledene door 6 dragers naar de laatste rustplaats tijdens de uitvaartplechtigheid. Dit kan overigens op verzoek ook door de familie zelf worden gedaan. Als parochiaan kunt u lid worden van de vereniging, wat een aantal voordelen geeft. Jaarlijks betaalt u, vanaf de leeftijd van 23 jaar, een bescheiden contributie voor het lidmaatschap.

De vereniging is vernoemd naar de heilige St. Barbara: zij is de patrones van allerlei beroepen die met de (onvoorziene) dood te maken hebben. De legende gaat dat zij zich op jonge leeftijd bekeerde tot het Christendom. Vanwege haar mooie verschijning was Barbara door haar vader, genaamd Dioscurus, reeds opgesloten in een toren, waar zij uit eerbied voor de Heilige-drie-eenheid een derde raam in liet bouwen. Toen Dioscurus hiervan de achterliggende gedachte ontdekte, werd hij zo kwaad dat hij haar liet martelen. Al die tijd hield ze vast aan haar geloof. Uiteindelijk werd zij door hemzelf onthoofd met het zwaard. Zelf werd hij daarbij terplekke getroffen door een bliksemstraal, waarna van hem niets restte dan een hoopje as….